Pokolenie ikea – pokolenie stracone? Piotr C.

Dzisiejszy świat umożliwia nam wszystko, wystarczy tylko wyciągnąć dłoń i po to sięgnąć. Przy odrobinie szczęścia można wzbogacić się w klika chwil, stać się sławnym i rozpoznawalnym. Wyścig szczurów rozpoczyna się już na studiach, kiedy to walczymy o dobrą (w mniemaniu społeczeństwa) przyszłość i prestiż. Pieczołowicie zapełniamy CV kolejnymi stażami, praktykami, a w końcu nadchodzi obrona i już, mamy to. Drzwi do dorosłości otwierają się przed nami otworem.

Korporacja

Szklane wieżowce przebijające chmury, własny identyfikator, office box i służbowy telefon. Dress code, codzienny, idealnie wypracowany sztuczny uśmiech dla współpracowników. Trzeba pokazać, że czujesz do nich sympatię, choć wewnątrz marzysz o tym, by byli gorsi od ciebie. Dostajesz tonę papierów, milion maili, a telefon się urywa. Wychodzisz po ośmiu godzinach, a masz wrażenie, że zrobiłeś zaledwie małą cząstkę z tego wszystkiego. Marzysz o indywidualności, kreatywności, o tym, by być docenionym w pracy? W takim razie zapomnij o korporacji. Tutaj nawet prezes nie jest doceniany bo i tak pół biura sądzi, że dostał tę posadę bo się ładnie sprzedał.

Piotr C – fragm. ” Pokolenie ikea”

Związek i relacje

W końcu wracasz z tego kotła, z ulgą zrzucasz niewygodne szpilki albo luzujesz krawat.

Dom. Według definicji powinno się tu odpocząć, odreagować i nabrać sił. Jak zwykle otwierasz sobie sam bo jedynymi współmieszkańcami są rybki w akwarium, które czasem zapominasz nakarmić. Twój dom raczej przypomina wystawy jakie można spotkać w sklepach meblowych. Wszystko nowe, nawet nie było okazji wyjąć garnków i kubków z kartonów. Przecież zwykle jesz na mieście, a po powrocie masz już tylko ochotę walnąć się na kanapę, otworzyć wino i włączyć głupi serial. Przy odrobinie szczęścia plasujesz się w grupie, która – owszem ma partnera, czasem nawet dzieci, ale czasem masz wrażenie, że patrzysz na obce osoby. Dzięki twojej pracy wiodą życie na poziomie, a nie wiesz nawet jaki lubią kolor, o czym marzą i jakie mają plany. Czasem to jest tak bardzo frustrujące, że wpadasz w szybkie romanse, ale to dołuję cię tylko bardziej. No bo przecież te dziesięć lat temu myślałeś, że jesteś porządnym, normalnym człowiekiem, który walczy tylko o to, by w przyszłości fajnie, ciekawie żyć.

Czyżbyś zabrnął za daleko?

Marzenia

Przecież masz tyle planów! Uwielbiasz sporty ekstremalne, wspinaczkę i rysunek. Masz w końcu masę pieniędzy na koncie bankowym i wystarczy ci na każde marzenie, o jakim sobie pomyślisz. Jutro możesz być na drugim końcu świata i surfować po błękitnym i spienionym oceanie. Możesz zrobić kurs na paralotnię, zapisać się na latynoski taniec albo otworzyć swoją restaurację. Tylko w tym wszystkim brak ci czegoś, czego nie kupisz za żadne pieniądze – czasu wolnego. Co prawda byłeś na urlopie we Włoszech, ale wibrujący telefon i nowe zlecenia zdalne od szefa, nie sprawiły, że czułeś się jak na wakacjach. Nawet nie zdążyłeś się opalić.

Odpowiadam na postawione pytanie – czy to pokolenie stracone?

Przypadek pierwszy: nie, jeśli włączy zdrowy rozsądek i praca będzie tylko dodatkiem do życia.

Przypadek drugi: nie, jeśli zrozumie, że nie chce uczestniczyć w wyścigu szczurów i zacznie robić to, co lubi.

Piotr C – pracownik warszawskiej korporacji, popularny bloger i autor „Pokolenia Ikea” odchyla przed nami ten szklany, niedostępny świat i szokuje. Powieść prowokacyjna, pełna sarkazmu, czarnego humoru i doskonałej ironii. Wywołuje skrajne emocje – od zachwytu po obrzydzenie.

To autor którego się kocha albo nienawidzi.

Ja go kocham i polecam książkę całą sobą.

Kolejne części to

1. ” Pokolenie ikea- kobiety”
2. „Brud”