Jak być sobą i nie dać się zwariować?

Milena już od urodzenia była we wszystkim najlepsza. Jako niemowlę miała rozkoszny uśmiech, w przedszkolu wygrała konkurs na najpiękniejsze serduszko z makaronu, a w liceum zdała maturę z najwyższym wynikiem. Rodzice ciągle się nią chwalili, nauczyciele nie mogli wyjść z podziwu, a koleżanki cicho zazdrościły jej sukcesów. Milena otrzymała diamentowy indeks i bez problemów dostała się na medycynę, co więcej – zdała cztery semestry śpiewająco. Co zrobiłby każdy na jej miejscu? Z pewnością planowałby zasłużone wakacje w tropikach i świętował do października. Co robi Milena? Stoi pod dziekanatem i nerwowo zaciska w dłoni kartkę papieru, a po policzku spływa jej pierwsza w życiu prawdziwa łza.

Jak być sobą?

Po dwudziestu latach życia pod dyktando właśnie zdała sobie sprawę, że nie miała z tego żadnej przyjemności ani satysfakcji. Auć, to musiało zaboleć. Musiało zaboleć też pełne wyrzutu spojrzenie rodziców kiedy składała dokumenty na grafikę, ale w tamtym momencie poczuła kiełkujące nieśmiało uczucie wolności.

Dlaczego sami na siebie zakładamy pętle?

Jeśli robisz coś, co ci nie odpowiada to usiądź na chwilę i zastanów się. Kogo zadowalasz? Kto jest z ciebie dumny? Jest tylko jedna dobra odpowiedź na te pytania : TY SAM.

To Ty masz być z siebie dumny i witać każdy dzień z radością. Rodzice nie wstaną za ciebie z łóżka i nie pójdą do pracy, której tak bardzo nie cierpisz. Oczywiste jest to, że chcą dla ciebie dobrze. Niestety często te chęci sprowadzają więcej nieszczęścia aniżeli dobrego. Dlatego słuchaj siebie, swojej intuicji. Myśl, co sprawia, że tracisz poczucie czasu i z przyjemnością zapełniasz daną czynnością kolejne godziny dnia.

Popełniaj błędy

Brzmi bezsensownie? Ależ wcale nie. Nie nauczysz się niczego z czyichś opowieści o błędach. Tylko twoje własne sprawiają, że stajesz się bardziej świadomy sam siebie. Doświadczasz, a więc i żyjesz. Bywa i tak, że to dzięki błędom uświadamiamy sobie co jest dla nas ważne i czego tak na prawdę potrzebujemy. Wiesz co jest najgorsze? Nie samo podejmowanie złych decyzji, co trwanie w stanie bierności. Jeszcze jedno, chyba najważniejsze:

Niczego się nie nauczysz, jeśli błąd traktujesz jako osobistą porażkę na danym polu.

Zła decyzja to szansa od losu. Przekuj ją w coś pozytywnego, a zobaczysz, że było warto. Przykładowo, trwałeś jakiś czas w związku, który cię blokował. W końcu miałeś odwagę go zakończyć i wyrzucasz sobie nieustannie, że byłeś głupi pakując się w coś takiego. Przecież tu nie może być żadnych pozytywów. Mylisz się. Po tej sytuacji wiesz jakich cech szukać u potencjalnego partnera, a czego unikać. Masz szersze horyzonty i większą świadomość własnych potrzeb.

Nie bój się podjąć działania – bądź sobą!

Tam nie idziesz bo może przytrafić ci się coś złego. Nie zjesz nigdy krewetek bo kiedyś ciotka miała płukanie żołądka po owocach morza ( to nic, że wcześniej zjadła dwa hamburgery i ogromną tabliczkę czekolady). Nie podróżujesz, bo przecież ile ostatnio słyszy się o zabójstwach turystów. Żyjesz poprawnie, bezpiecznie i wiesz co?

Nie chciałabym tak żyć za największe pieniądze świata. 

Twoje życie jest indywidualną ścieżką i od ciebie zależy czy będzie gładka, ale dobrze znana i bezpieczna, czy też pokryta kamieniami, ale o wiele bardziej ekscytująca. Nie daj się zwieść pozornie łatwemu życiu bo ono nie jest tylko po to, by skrupulatnie płacić rachunki za gaz i prąd. Realizuj nawet najgłupszy pomysł, kolekcjonuj wspomnienia, a nie rzeczy. Idź przez to życie tanecznym krokiem bo przecież masz tylko jedno.

Żyj tak, żeby na łożu śmierci uśmiechnąć się i powiedzieć:

K**wa ale było zajebiście! 😀